موتورهای الکتریکی به عنوان قلب تپنده تولید صنعتی عمل می‌کنند، با این حال بسیاری از شرکت‌ها در پیاده‌سازی اقدامات حفاظتی مناسب شکست می‌خورند. برخلاف باور رایج، اکثر خرابی‌های موتور ناشی از نقص تجهیزات نیست، بلکه ناشی از شیوه‌های حفاظتی ناکافی است. این بررسی سه خطای حفاظتی رایج را نشان می‌دهد و راه‌حل‌های عملی برای جلوگیری از زمان توقف و تعمیرات پرهزینه ارائه می‌دهد.

یک تصور غلط رایج شامل پیکربندی حفاظت از اضافه بار صرفاً بر اساس رتبه‌بندی جریان نامی موتور است. این رویکرد متغیرهای عملیاتی مهمی از جمله موارد زیر را نادیده می‌گیرد:

• ویژگی‌های بار واقعی
• الگوهای چرخه کار
• شرایط دمای محیط

حفاظت بهینه نیازمند تجزیه و تحلیل جامع این عوامل برای تعیین آستانه‌های قطع دقیق است. رله‌های اضافه بار که به درستی کالیبره شده‌اند، با راه‌اندازی خاموشی‌های به موقع در شرایط عملیاتی غیرعادی، از سوختن موتور جلوگیری می‌کنند.

برخی از تأسیسات با افزایش خودسرانه آستانه‌های حفاظت از اتصال کوتاه برای کاهش تریپ‌های مزاحم، ایمنی را به خطر می‌اندازند. این عمل خطرناک، تجهیزات را در معرض خطرات فاجعه‌بار در هنگام خطاهای الکتریکی قرار می‌دهد.

حفاظت مؤثر از اتصال کوتاه مستلزم موارد زیر است:

• رعایت دقیق استانداردهای صنعت
• هماهنگی مناسب با دستگاه‌های بالادستی
• ظرفیت قطع کافی

این اقدامات، قطع سریع جریان خطا را قبل از اینکه تجهیزات دچار آسیب غیرقابل جبران شود، تضمین می‌کنند.

سیستم‌های ارتینگ مناسب، اساس ایمنی الکتریکی را تشکیل می‌دهند، با این حال بسیاری از تأسیسات از موارد زیر رنج می‌برند:

• اتصالات زمین تخریب شده
• اندازه هادی ناکافی
• مقاومت زمین بیش از حد

تأیید منظم پیوستگی زمین و مقادیر مقاومت، از موقعیت‌های خطرناک از جمله شوک‌های الکتریکی و خطرات آتش‌سوزی در هنگام خرابی عایق جلوگیری می‌کند.

پرداختن به این سه نقص حفاظتی، قابلیت اطمینان موتور را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد، طول عمر تجهیزات را افزایش می‌دهد و هزینه‌های نگهداری را کاهش می‌دهد و در عین حال ایمنی عملیاتی را تضمین می‌کند. استراتژی‌های جامع حفاظت از موتور، همچنان برای عملیات صنعتی پایدار اساسی هستند.